نام فایل : عوامل ناپایدارى حکومت علوى فرمت : .doc تعداد صفحه/اسلاید : 63 حجم : 157 کیلوبایت عوامل ناپایدارى حکومت علوى... حکومت چند ساله امام على(ع) پس از حکومت نبوى(ص) بهترین نمونه از یک حکومت اسلامى است. درسهایى که مى توان از روند تشکیل، تداوم و زوال این حکومت آموخت نه تنها براى پیروان آن حضرت به عنوان بهترین تربیت یافته مکتب اسلام (در حد اولین امام معصوم(ع)) بلکه براى هر ناظر و تحلیل گر تاریخى هم فراوان است. وقتى گفتارهاى نغز و پربار امام(ع) را هم،...
نام فایل : قهر و مدارا درحکومت علوى فرمت : .doc تعداد صفحه/اسلاید : 72 حجم : 167 کیلوبایت قهر و مدارا درحکومت علوىقهر و مدارا چه جایگاهى در سلوک اجتماعى و سیاسى امیرالمؤمنین(ع) داشته است؟ این مقاله عهده دار پرداختن به وجهه اى از اقدامات آن حضرت(ع) مى باشد. چه پس از رحلت پیامبر(ص) در مقام احقاق حق خویش، و چه در دوران خلفا و چه در هنگامه پذیرش حکومت و روزگاران حاکمیت خویش که بخش اصلى بحث را شامل مى گردد.امیرالمؤمنین(ع) در جایگاه احقاق حق خودرسول خدا(ص)...
نام فایل : ملاکهاى گزینش کارگزاران در حکومت علوى فرمت : .doc تعداد صفحه/اسلاید : 52 حجم : 126 کیلوبایت ملاکهاى گزینش کارگزاران در حکومت علوى(ع)جایگاه و اهمیت مدیریت و ضرورت بررسى ملاک و معیار گزینش مدیران، بر کسى پوشیده نیست. این مقوله، در دنیاى صنعتى، از تاریخ درازى برخوردار نیست، اما مدیریت و رهبرى در اسلام، افزون بر تاریخ طولانى، با آنچه در غرب مطرح است، تفاوتهاى زیادى دارد.محور اصلى رهبرى و مدیریت در اسلام، انسان ـ به عنوان موجودى خلیفة...
نام فایل : انتقادگرى و انتقادپذیرى در حکومت علوى فرمت : .doc تعداد صفحه/اسلاید : 49 حجم : 119 کیلوبایت انتقادگرى و انتقادپذیرى در حکومت علوى مقدمهامروزه، یکى از جدّى ترین مسایل فلسفه سیاسى، نقش مردم در تعیین نوع و هدایت سمت و سوى حکومت است. حضور مردم در صحنه سیاسى، نمادهاى گوناگون دارد که از مهمترین آنها، حضور نقادانه و جست و جوگرانه مردم در نوع رفتار و منش مسؤولان حکومتى است. بشرِ جایزالخطاء اگر به حال خود واگذارده شود، آن چنان در تهاجمِ...
نام فایل : انگیزه هاى مخالفت با حکومت علوى فرمت : .doc تعداد صفحه/اسلاید : 63 حجم : 157 کیلوبایت انگیزه هاى مخالفت با حکومت علوىنبى اللّه ابراهیم زاده آملىمقدمهامام على بن ابى طالب(ع)، علاوه بر خلافت و جانشینى منصوص از رسول گرامى اسلام(ص)، پس از کشته شدن خلیفه سوم، در تاریخ بیست و پنجم ذى حجه سى و پنج هجرى (ششصد و چهل و چهار میلادى)[1]، با همه استنکافش از پذیرفتن حکومت و خلافت، با اقبال عمومى و اصرار آنان براى پذیرش منصب حکومت ظاهرى، مواجه شد، و با...